"Από Δευτέρα"

Οι ψυχολόγοι είναι σαν τις δίαιτες. Άσχετα που μπορείς να βάλεις στον εαυτό σου μια διατροφή.

"Ένας πλανήτης γεμάτος... τι;"

Από πότε σταμάτησες στην εικόνα; Από πότε τερμάτισες στο έξω; Από πότε; Από πότε το εξώφυλλο έγινε για σένα περιεγχόμενο; Από πότε η αστραφτερή φλούδα ακρίβυνε και η καθαρή σάρκα πτώχευσε; Από πότε; Τι έχεις γίνει; Γιατί έχεις γίνει; Από πότε έγινες; Με σιχαίνομαι που δεν βάζω φωτιά στο μνημοφυλάκιο μου. Βιάζεις την υπόσταση μου. Ντρέπομαι που με έκανες να τα χάσω όλα. Τι είσαι; Γιατί είσαι; Από πότε είσαι; Φούσκα καλοσχηματισμένη, όμορφη, γυαλιστερή, μυρωδάτη. Τόσο ευάλωτη. Τόσο άδεια. Τόσο... έσπασε. Πότε; Τι; Γιατί; Έχει σημασία; Ποτέ.

"Ξέρεις;"

Η πόρτα έκλεισε και σφραγίστηκε. Δεν είναι θέμα διεκδίκησης. Είναι κουραστικό να κόβει βόλτες κοιτώντας το κλειδί. Δεν είναι θέμα εγωισμού. Ή ανοίγει ή πετιέται. Δεν είναι αγώνας νικητή και χαμένου. Σώνε όμως. Δεν χρειάζεται να αποδείξει κανένας απολύτως τίποτα. Ενοχλεί τον διάβολο που προσπαθεί να κοιμηθεί.