Υπάρχει ένα μαύρο πουλί έξω, σκαρφαλωμένο στο παράθυρο μου. Τον ακούω που με καλεί. Τον ακούω να τραγουδάει. Με καίει με τα χρυσά του μάτια, σαν να είμαι κάρβουνα. Βλέπει όλες τις αμαρτίες μου. Διαβάζει την ψυχή μου.

Μια μέρα, εκείνο το πουλί μου μίλησε. Έλα μαζί μου, πέτα με τα μαύρα. Θα σε ελευθερώσουμε από την ανθρώπινη φυλακή. Έλα μαζί μου, ανέβα στα φτερά μου. Θα αγγίξεις το χέρι του Θεού. Και Εκείνος θα σε κάνει βασιλιά. Θα σε κάνει βασιλιά.

Σε μια κουβέρτα υφασμένη από σκιές, πετάξαμε στον ουρανό. Πάνω σε μαύρο φτερούγισμα, αυτοί οι άγγελοι μετέτρεψαν τα φτερά μου σε κερί. Ένιωσα σαν τον Ιούδα, αρνούμενος τη χάρη.

Αυτή τη μέρα που μου είπε ψέματα.