"Πάσχα"

Και σιγά σιγά τα πράγματα φτάνουν στο τέλος τους. Ό,τι δόθηκε, ό,τι πάρθηκε στο τέλος ήταν δανεικά. Δανεικά με βαρύ τόκο. Δανεικά που δεν ζήτησα. Η δωρεά μου ξεπληρώθηκε με δανεικά. Και δεν ζήτησα απολύτως τίποτα. Τα ξαναχαρίζω και επιστρέφω στην αρχή. Μια αρχή που επίσης δεν ζήτησα. Πόσο περισσότερο μια αρχή νεκρή, ισάξια του τέλους. Τελειώσαμε αρχίζοντας λοιπόν. Και γελάω. Γελάω.

"Κοράκια"

Το εγώ σου θα μας γαμήσει τη ζωή.

 Η τσιγκουνιά σου με τους φόβους σου θα μας διαλύσει, 

δώσε και σε μένα μερικούς.

 Ρίξε όλο το βάρος σου αντέχω,

 προσεκτικά όμως. 

Και όσο για τους άλλους, 

εσύ φταις. 

Τους είναι εύκολο να διαλέξουν στρατόπεδα, 

άσπρο ή μαύρο. 

Σπάσανε το δικό μας γκρι. Εσύ μας γκρέμισες.

 Πεινασμένα θηρία σε κλουβιά, 

αρπάζοντας όποιο σάπιο κομμάτι κρέας τους πετάξεις. 

Είχε ταμπέλα αλλά δεν την είδες, 

  μην ταΐζετε τους τρίτους.