Είσαι μυστήριο.
Κερδοφόρα καλοστημένη επιχείρηση. Με τα πράγματα που πουλάει σε υπνωτίζει.
Φθηνές αντίκες με φθηνό τίμημα. Μαγικό.
Εξαρτημένο.
Μια τέλεια στημένη παγίδα.
Δεν μπορείς να το πιάσεις, δεν μπορείς να το δαμάσεις. Ακόμα και τον αέρα νικάει.
Και ο διάβολος το φοβάται. Πιο πολύ απ' το λιβάνι. Πιο πολύ από τον αγιασμό.
Σε τρώει για πρωινό. Σε φτύνει σαν λιμενεργάτης.
Μην κάνεις σχέδια για το μέλλον.
Όλοι το υπηρετούν. Τα δώρα του δεν είναι για πάντα. Τα χάνεις πριν πεθάνεις.
Στέκεται εκεί από τη στιγμή που είσαι ιδέα στο μυαλό της μάνας σου και του πατέρα σου.
Ένα γιγαντιαίο χταπόδι μπαλαρίνα. Επιταχύνει σε κάθε στροφή και χαλαρώνει τα πλοκάμια του.
Πιο γρήγορα κάθε φορά. Και πιο γρήγορα!
Εξφενδονίζεσαι σε μια ρουλέτα και τρέχεις μην πέσεις στο κουτάκι του αριθμού.
Το κουτάκι που εσύ ο ίδιος έχεις ποντάρει. Το κουτάκι που εύχεσαι με όλη την αηδία της λιγδιασμένης σου ηδονής να κερδίσει.
Σαν σταγόνα βροχής σε κάνει να χαίρεσαι όταν πέτυχε εσένα μέσα σε όλους τους άλλους.
Τρέχεις όταν οι υπόλοιπες έρχονται να βρουν τη φίλη τους. Αν τις αφήσεις σε γονατίζουν.
Τις κοιτάζεις από το παράθυρο, βρεγμένος, να σε ψάχνουν πέφτοντας με λύσσα.
Βαριέμαι, δεν θα το σηκώσω το τηλέφωνο. Ή μάλλον δεν θέλω.
Αν γινόταν πάντα αυτό που θέλουμε.
Πώς να εμποδίσεις μια πεταλούδα να πάει προς το φως; Και όταν καίγεται από αυτό ακόμα την κοιτάς. Συνεχίζεις έτσι μέχρι να ξεψυχήσει.
Και ακόμα αναρωτιέσαι.
Όλοι κάνουμε σχέδια για το μέλλον.
Κερδοφόρα καλοστημένη επιχείρηση. Με τα πράγματα που πουλάει σε υπνωτίζει.
Φθηνές αντίκες με φθηνό τίμημα. Μαγικό.
Εξαρτημένο.
Μια τέλεια στημένη παγίδα.
Δεν μπορείς να το πιάσεις, δεν μπορείς να το δαμάσεις. Ακόμα και τον αέρα νικάει.
Και ο διάβολος το φοβάται. Πιο πολύ απ' το λιβάνι. Πιο πολύ από τον αγιασμό.
Σε τρώει για πρωινό. Σε φτύνει σαν λιμενεργάτης.
Μην κάνεις σχέδια για το μέλλον.
Όλοι το υπηρετούν. Τα δώρα του δεν είναι για πάντα. Τα χάνεις πριν πεθάνεις.
Στέκεται εκεί από τη στιγμή που είσαι ιδέα στο μυαλό της μάνας σου και του πατέρα σου.
Ένα γιγαντιαίο χταπόδι μπαλαρίνα. Επιταχύνει σε κάθε στροφή και χαλαρώνει τα πλοκάμια του.
Πιο γρήγορα κάθε φορά. Και πιο γρήγορα!
Εξφενδονίζεσαι σε μια ρουλέτα και τρέχεις μην πέσεις στο κουτάκι του αριθμού.
Το κουτάκι που εσύ ο ίδιος έχεις ποντάρει. Το κουτάκι που εύχεσαι με όλη την αηδία της λιγδιασμένης σου ηδονής να κερδίσει.
Σαν σταγόνα βροχής σε κάνει να χαίρεσαι όταν πέτυχε εσένα μέσα σε όλους τους άλλους.
Τρέχεις όταν οι υπόλοιπες έρχονται να βρουν τη φίλη τους. Αν τις αφήσεις σε γονατίζουν.
Τις κοιτάζεις από το παράθυρο, βρεγμένος, να σε ψάχνουν πέφτοντας με λύσσα.
Βαριέμαι, δεν θα το σηκώσω το τηλέφωνο. Ή μάλλον δεν θέλω.
Αν γινόταν πάντα αυτό που θέλουμε.
Πώς να εμποδίσεις μια πεταλούδα να πάει προς το φως; Και όταν καίγεται από αυτό ακόμα την κοιτάς. Συνεχίζεις έτσι μέχρι να ξεψυχήσει.
Και ακόμα αναρωτιέσαι.
Όλοι κάνουμε σχέδια για το μέλλον.
